Berichten

Uit onderzoek blijkt: “met mediation bent u beter af dan echtscheiding via advocaten.”

Uit onderzoek blijkt: “met mediation bent u beter af dan echtscheiding via advocaten.”

30% van de gescheiden stellen schakelen geen deskundige begeleiding in bij de scheiding, vaak uit financiële overwegingen of omdat ze de noodzaak ervan niet zien. En 50% van de gescheiden stellen die het tot een vechtscheiding lieten komen (want dat gaat zo indien 2 partijen vechten om 1 bot) hadden achteraf spijt van de gemaakte afspraken. Dat blijkt uit uitgebreid onderzoek.

Mediation

Volgens de onderzoekers zijn ex-partners die tijdens de scheiding goede financiële afspraken maakten, onder begeleiding van een Quickmediator, tevredener en positiever over hun financiële en emotionele situatie dan gescheiden stellen die de echtscheiding overlieten aan de rechter.

Toch wordt bijna een op de drie echtscheidingen zonder deskundige begeleiding afgewikkeld, zo blijkt uit het onderzoek. Bijna de helft van de ex-huwelijkspartners zegt geen deskundige begeleiding te hebben ingeschakeld, meestal uit financiële overwegingen of omdat ze die niet nodig dachten te hebben. Anderen deden dit niet omdat ze niet wisten hoe ze dit moesten aanpakken of wie ze moesten benaderen.

ZORGELIJK

“Een zorgelijke uitkomst”, aldus onderzoekers, “want ruim de helft gaat er financieel op achteruit. Stellen die in goed overleg uit elkaar gaan, samen met een Quickmediator, komen er financieel en emotioneel beter uit dan stellen die hun scheiding regelen via de rechter.” Volgens de onderzoekers ervaren ex-huwelijkspartners de door de rechter vastgestelde afspraken ook vaker als oneerlijk.

Ongeveer dertig procent van de ex-partners zegt geen afspraken te hebben gemaakt over het pensioen. “Ex-partners die hun financiële afspraken via een Quickmediator hebben geregeld, zijn het best op de hoogte van de consequenties van de pensioenafwikkeling. Bij een gerechtelijke procedure wordt de pensioenafwikkeling niet behandeld. Dat kan tot onnodige problemen leiden na de scheiding.”

Meer dan de helft van de respondenten (56 procent) zegt spijt te hebben van de gemaakte afspraken en zou zich bij nader inzien beter hebben laten begeleiden en betere financiële afspraken hebben gemaakt.

Vrouwen komen overigens meestal beter uit een scheiding dan mannen. Zo zegt bijna zestig procent van de vrouwen financieel en emotioneel goed uit de scheiding te zijn gekomen, bij mannen is dat 46 procent.

Met mediation is alles zelf te bepalen

Kies daarom voor mediation, u kan smaen met de Quickmediator zelf zaken bepalen. u heeft het zelf in de hand. houd uw toekomst in eigen hand. Een recht moet u daar niet over laten beslissen.

Maak nu een vrijblijvende afspraak met één van onze Quickmediators, er zit er altijd één bij u in de buurt!

https://www.quickmediator.nl/mediators/

 

 

 

Mega groei voor mediators: “Rechtspraak wil positie mediation versterken”

Mega groei voor mediators: “Rechtspraak wil positie mediation versterken”

De Rechtspraak gaat verder met het inzetten van mediation in rechtszaken. Rechters willen met hun beslissingen bijdragen aan het oplossen van conflicten. Dus als het kans van slagen heeft, zullen zij mensen stimuleren om met elkaar in gesprek te gaan en te proberen tot overeenstemming te komen, al is het maar op onderdelen van hun conflict. Volgens het jaarverslag van de Rechtspraak zijn vorig jaar duizenden zaken al naar de mediator verwezen.

“Mediation blijft belangrijk middel om echtscheidingsprocedures te de-escaleren”  Wilbert Klaver franchisegever Quickmediator

https://www.rechtspraak.nl/Uw-Situatie/mediation-naast-rechtspraak

Mediation is beter dan naar de Rechtbank

Voordat u direct met elk een advocaat in de hand naar de rechter gaat, is mediation een betere oplossing. Bij Quickmediator kunt u met een fixed fee of vanaf € 75,- per uur uw conflict oplossen. Echtscheidingen is er één van. Mediaton is veelal verplicht alvorens u gaat scheiden, indien u direct naar de rechtbank gaat zal de rechter u in eersste instantie doorverwijzen naar een mediator. “Zie er zelf eerst samen uit te komen met ene mediator” is een uitspraak die vele rechters doen. Waarom vraagt u zich af. u bent niet meer op goede voet met uw ex, een en ander is reeds geëscaleerd. U denkt zelf dat u er samen toch niet meer uit gaat komen. Dat is het verrassende van mediation, een ervaren goed opgeleide getrainde Quickmediator zal u verrassen dat dit dan toch mogelijk blijkt. U krijgt beide als ware een spiegel voor. De Quickmediator is niet partijdig, heeft geen mening en is onafhankelijk.

Echtscheiding indienen via rechtbank

Zodra u samen met de Quickmediator tot een oplossing bent gekomen, is er een compleet echtscheidingconvenant, ouderschapsplan en een zorgplan op papier. De mediator en beide partijen tekenen dit en een advocaat dient deze stukken in bij de rechtbank. hier uit komt een beschikking en u bent gescheiden zonder jarenlang getouwtrek. Vergeet niet dat advocaten belang hebben bij veel ruzie, lees: veel uren schrijven. Een mediator daarentegen niet. Die heeft een fixed fee afgesproken en wil de zaak met de Quick5  zo snel mogelijk oplossen. Indien dit niet lukt, dan is de mediation mislukt en is de enige uitweg een advocaat. De Quickmediator zal daarentegen alles aan doen om de mediation te doen slagen. 85% van de echtscheidingen die via Quickmediator lopen hebben een succesvol einde.

 

Mediation in echtscheidingen, soepel scheiden

Scheiden kostbaar via advocaten

U gaat scheiden, dan kunt u direct allebei een advocaat nemen. Dan dient de advocaat de echtscheiding in bij de rechter. De rechter zal u dan door verwijzen naar een mediator. Dan bent u inmiddels al beide 4000 euro pp kwijt!

Scheiden via advocaten zorgt voor stress

Indien u via advocaten gaat scheiden dan zal de sfeer tussen u beide en de kinderen slechter worden. Elke advocaat zal u namelijk gaan wijzen waar u allemaal recht op heeft. Een hanengevecht dus. Dat is niet goed voor u en u ex en al helemaal niet voor uw minderjarige kinderen.

Scheiden via mediation voordelig

Kiest u voor mediation dan bent u veel voordeliger uit. U heeft namelijk samen één mediator, dus één rekening voor het regelen van de echtscheiding.

Scheiden via een mediation, alles mag!

Met mediation kunt u samen met de mediator bepalen hoe u wilt scheiden. In geval van gemeenschap van goederen is het ook niet zo ingewikkeld. 50% de lusten en 50% de lasten. Indien u bijvoorbeeld beiden dezelfde auto willen hebben, dan kunt u deze ook ten geld maken en het geld verdelen. Een auto is immers weer elders aan te schaffen. Wees praktisch en knip de endjes door en ga verder met uw leven.

Scheiden met mediation, geen stress voor u en de kinderen

Vooral voor kinderen is een echtscheiding een drama. Een kind wil immers niet kiezen voor vader of moeder. Een kind houdt onvoorwaardelijk van beide ouders. Veelal met mediation zien we dat de boel dan bij elkaar blijft. Indien ouders samen ruzie maken tijdens een echtscheiding en de kinderen wonen bij moeder dan kan vader het onderspit delven. Want elke dag een druppeltje gif over vader en hij is de grootste boef die er is. Dat kan toch niet de bedoeling zijn! Daarom regel de scheiding via mediation.

Scheiden op de goede manier

U heeft gefaald, u heeft een gezin en dan valt bij een scheiding uit elkaar. Maar in ene leven kan iedereen falen zowel privé als zakelijk. Vooral privé is het een stuk gevoeliger en kwetsbaar. Daarom neem dan ook een verlies waar nodig en regel de zaken samen, ga niet vechten om het kastje van oma, verkoop het kastje of geef het weg aan uw ex. Indien u er beide zo in staat zal uw scheiding een succes zijn en kunt u met een gerust hart verder met uw leven. Ook uw kinderen zullen u dankbaar zijn dat u ze niet beschadigt achterlaat.

 

 

 

 

Samen scheiden en gelukkig verder!

happy couple

Samen scheiden en gelukkig verder!

Het klinkt raar, maar het is wel de realiteit, samen scheiden maakt gelukkig. Waarom zou u zo zeggen, want u ligt niet voor niets in echtscheiding. Daar zit hem de crux, u gaat scheiden dat is duidelijk.  Dit moet u gezamenlijk doen. U kunt stellen dat dit niet gaat. Maar dat maakt u wel gelukkiger, zeker als er ook nog kinderen bij betrokken zijn.

Verbitterd door het leven met een vechtscheiding

Er zijn stellen die ieder met eigen advocaat gescheiden zijn, die na 20 jaar nog verbitterd zijn over de scheiding. Dat is zonde van uw leven en uw eventuele nieuwe partner.  Wat heeft het voor zin om tegen te werken, terwijl u er voor kunt kiezen om verder te gaan met uw leven. Weer kijken naar nieuwe kansen die het leven u biedt.

Gelukkig getrouwd, gelukkig gescheiden

Het klinkt vreemd, maar het is wel een feit, u bent op ene moment met elkaar getrouwd, het was uw gelukkigste dag, uiteindelijk blijkt dat u niet meer samen verder kunt, dus volgt er een scheiding. Voordat u besluit te scheiden zijn er uiteraard vervelende zaken voor gevallen. Wat dit ook mag wezen, buitenechtelijke relaties, onenigheid , niet meer samen kunnen leven en vooral geen liefde meer voor elkaar. Toch wijzen wij de mensen erop om dan alsnog te kiezen voor een gezamenlijke echtscheiding. Dit scheelt enorm veel frustratie, ruzies, escalaties en vooral stress in deze moeilijke periode.

Rechtbank dringt aan op samen regelen

Kiest u er toch voor om elk een advocaat te nemen, dan kost u dat duizenden euro’s en dan duwt de rechtbank u in een comparitie (samen komen der partijen, om te kijken of u er samen uit kunt komen) of duwt u beiden richting een mediator. Met andere woorden waarom die weg in gaan? Kies er voor om het direct samen te regelen.

Top 3 conflict momenten bij een echtscheiding

  1. omgang kinderen
  2. alimentatie
  3. schulden/bezit

Omgang kinderen

Tip 1 laat uw kinderen buiten de echtscheiding, zet ze nooit voor de keuze, ook al is moeder/vader een inbreker, een kind houdt onvoorwaardelijk van vader of moeder.

Tip 2 het is uw ouderplicht om uw kinderen zowel vader en moeder te zien, hou uw kinderen nimmer weg bij de vader/moeder.

Tip 3 zet uw kinderen nimmer in als chantagemiddel, indien er bijvoorbeeld niet betaald wordt, daar zijn andere instanties voor.

Alimentatie

Tip 1 wat kosten uw kinderen per maand, indien u nog getrouwd was? begrijpt u! meer dan de alimentatie die u wilt geven, dus wees royaler.

Tip 2 neem uw verantwoording en laat uw kinderen niet de dupe zijn van uw echtscheiding

Tip 3 partner alimentatie is aftrekbaar, u wist met uw u ging trouwen, dus neem ook uw verantwoording bij uw scheiding, dat maakt alles een stuk eenvoudiger, in de rechtbank trekt u aan het kortste eind.

Schulden/bezit

Tip 1 u bent in gemeenschap van goederen getrouwd, neem afstand van alles, wat u beiden graag wil houden, verkoopt het en verdeel het geld

Tip 2 u bent al 10 jaar getrouwd op huwelijkse voorwaarden, niet jaarlijks bij gehouden, dan bent u in gemeenschap getrouwd

Tip 3 u heeft schulden, bekijk de schuld van een afstand en kijk naar de meest praktische oplossing, maak geen verwijten, daar gaat de schuld niet van weg.

Samen scheiden, gelukkig verder!

Echtscheiding met kinderen, doe het niet! voor uw kinderen…..

Ouders met kinderen die gaan scheiden beseffen vaak niet wat voor gevolgen dit heeft voor de ontwikkeling van hun kinderen. De kinderen worden bij een echtscheiding direct blootgesteld aan verlating. De ouders verlaten immers het veilige gezin. Des te jonger de kinderen des te meer impact het heeft op hun latere leeftijd.

Verlating en gevolg

1 op de 3 huwelijken mislukken. Al jaren lang. Nederland telt meer dan 1 miljoen mensen met een depressie. Veelal zijn dit ook kinderen van gescheiden ouders. Verlatingsangst, overleven en niet meer leven. Veelal de oorzaak van een gebroken gezin. Ouders haten elkaar vaak na jaren nog. Terwijl de kinderen van beide ouders horen te houden. Oorzaak de scheiding van de ouders.

Gevaarlijkste leeftijd tussen 5 en 14

Kinderen voelen zich veilig bij pappa en mamma. Dan is er ruzie tussen pappa en mamma, dagelijks, wekelijks, kortom pappa en mamma gaan scheiden. De kinderen blijven bij moeder, vader gaat naar een flatje, vader moet teveel betalen, vader betaald niet meer, moeder gaat in de bijstand, kortom het is geen leven meer het is overleven. Het huwelijk ging niet meer, maar het gezin is kapot. De kinderen begrijpen het niet en vader ziet zijn kinderen niet op groeien. Dan moeder verteld dat vader geen alimentatie meer betaald, dus ze mogen niet naar hem toe. In de leeftijd van 5-14 vormt een kind zich. Het kind krijgt niet de waarden en normen mee van vader en moeder, want moeder is aan het werk, kinderen zitten in de bso en vader zien ze even in het weekend.

Volwassenen van gescheiden ouders emotioneler

Je hoeft maar een tv programma op te zetten over kinderen van gescheiden ouders op te zetten en er wordt gejankt. De kinderen zijn volwassen en zijn er nog emotioneel over, dat hun ouders gescheiden zijn. Indien u toch zo nodig moet scheiden, denk dan eerst eens goed na voordat u kinderen neemt. De kinderen zijn immers altijd de dupe, hoe u het ook doet, goed of minder goed. Scheiden is altijd lijden!

Mediation

U heeft besloten toch te gaan scheiden, huur dan een mediator in, dan zien de kinderen dat u tenminste nog zaken samen kunt oplossen. Want vechtend met advocaten is toch niet verstandig voor de opvoeding van uw kinderen.

 

Echtscheiding in 2016? Denk aan de kinderen, doe het samen, het is al ingrijpend genoeg!

Echtscheiding in 2016? Denk aan de kinderen, doe het samen, het is al ingrijpend genoeg!

2016 is het jaar van de mediation.

Samen scheiden is het beste wat u kunt doen, indien u toch wil gaan scheiden.

Beter is een goed huwelijk, maar als het niet gaat, dan is het ook slecht voor u zelf en uw kinderen.

Kinderen kunnen tot heel lang last hebben van een echtscheiding van de ouders. Ze krijgen last van verlatingsangst, faalangst en kunnen angstig zijn voor van alles. Zeker als er een vechtscheiding volgt.

Mediation via Quickmediator zorgt voor rust op alle fronten!

Meer weten? info@quickmediator.nl

Samenwonen als ware gehuwd, veroordeling voor vrouw, moet alimentatie terug betalen aan ex!

Bezint eer ge begint!

Een pijnlijke uitspraak voor mevrouw en haar nieuwe vriend, op je ex zak teren gaat dus niet zomaar!

3De beslissing

De rechtbank:

3.1.bepaalt dat de man met ingang van 1 april 2013 niet meer onderhoudsplichtig is jegens de vrouw;

3.2.veroordeelt de vrouw tot terugbetaling aan de man van de door hem over de periode vanaf 1 april 2013 aan de vrouw betaalde onderhoudsbijdragen, te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf 14 dagen na deze beschikking;

3.3.veroordeelt de vrouw tot betaling aan de man van zijn proceskosten bestaande uit een bedrag van € 3.283,90 en € 1.737,00 en het griffierecht van € 274,00 te vermeerderen met de wettelijke rente over alle genoemde bedragen vanaf 14 dagen na deze beschikking;

3.4.verklaart deze uitspraak uitvoerbaar bij voorraad;

3.5.wijst het meer of anders verzochte af.

bron: http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBLIM:2015:11085

Woningnood na scheiding steeds groter probleem

Een echtscheiding is loodzwaar. Als het dan ook onmogelijk is om met je kinderen een sociale huurwoning te vinden, wordt de situatie helemaal nijpend.
En dit komt steeds vaker voor. Na een scheiding krijg je niet langer meer een urgentie-verklaring. En die is noodzakelijk om snel in aanmerking te komen voor een huurwoning. Andrea Westerveldt uit Assen ondervindt nu de consequenties hiervan.

http://www.hartvannederland.nl/algemeen/2015/woningnood-na-scheiding-steeds-groter-probleem/

 

Na ouderschapsplan nu ook mediation verplicht

Na ouderschapsplan nu ook mediation verplicht

De Kinderombudsman heeft een inventarisatie gemaakt van de huidige Nederlandse praktijk rond scheiden. Na het reeds eerder verplichte ouderschapsplan pleit de Kinderombudsman, op basis van het gehoorde, voor verplichte mediation en verplichte scheidingseducatie voor alle scheidende ouders. 

Vroeger signaleren en eerder ingrijpen

Na inventarisatie zijn er wel verbeterpunten te bedenken rondom het scheiden in Nederland. De deskundigen die de Kinderombudsman heeft gesproken zijn het erover eens dat vroeger signaleren, eerder ingrijpen en de regie op één plek houden, de sleutelbegrippen zijn. Ook pleit hij voor een regierol voor de rechter en voor het sneller inschakelen van een bijzondere curator of kindercoach.

Uit onderzoek is gebleken dat het niet de scheiding op zich is die schadelijk is voor kinderen, maar wel een voortdurende strijd, waarbij ouders elkaar beschuldigen, beschimpen en bevechten. Hun kinderen kampen met angst, verdriet, loyaliteitsconflicten en een groot schuldgevoel.

Verplicht melden bij scheidingsmediator

Ouders die willen scheiden melden zich straks verplicht bij een scheidingsmediator of een overlegscheidingscoach. Zij krijgen daar voorlichting over wat een scheiding voor kinderen betekent. Als na één sessie blijkt dat deze ouders samen al tot afspraken zijn gekomen kunnen zij direct (via een gezamenlijke advocaat) een verzoekschrift tot scheiding indienen bij de rechter. Als er na drie sessies nog geen uitzicht is op afspraken, en ouders zich zonder ouderschapsplan bij de rechter melden, neemt de rechter de regie. Hij zet ouders onder druk om alsnog tot afspraken te komen en stelt een bijzondere curator aan.

lees verder op de bron: http://www.singlessite.nl/na-ouderschapsplan-nu-ook-mediation-verplicht/

Mediation is beter dan even snel op de gang in de rechtbank schikken!

Mediation is beter en goedkoper! En beter dan even snel op de gang in de rechtbank schikken!

mediation schikking uitspraak

 

Deze tekening geeft heel mooi aan, welke weg u in kunt slaan met uw conflict.

Deze hangt in de rechtbank van Haarlem.

 

 

 

 

 

 

“Bezint, eer u begint!”

U kunt  gaan procederen, advocaten betalen en dan komt u in de rechtszaal. De rechter stelt voor om even te schorsen voor 15 minuten. Uw advocaat en de advocaat van de tegenpartij stemmen beide in.

Wat gaat er gebeuren, denkt u nu?

In 15 minuten moeten u kijken of u er samen uit kunt komen! 15 minuten?! Waar zijn de advocaten dan voor nodig geweest denkt u dan? We moeten de zaak nu even op de gang in 15 minuten beslissen???

Ja, dat gaat u overkomen. Wees wijs, kies voor mediation, dan kunt u samen het conflict oplossen. Onze Quickmediators zijn hiervoor opgeleid. elk conflict is met mediation op te lossen!

 

De ‘vechtscheiding’ de oorzaak, de gevolgen en het voorkomen!

Op woensdagavond 11-09-2013 kon men een vervolg zien op een eerdere uitzending over ‘vechtscheiding’ in het programma ‘Debat op 2’.

Het geschetste beeld

Duidelijk werd er een beeld geschetst wat BJZ en Raad voor de Kinderbescherming graag willen neerzetten: vechtscheidingen is de schuld van ouders en BJZ en rechters doen er alles aan om ‘in het belang van het kind’ te handelen. Om dat beeld te onderstrepen werden zowel de ex-kinderrechter nu Eerste Kamerlid voor de SP) mw. mr. Quik-Schuit als de ex-voorzitter (nu vice-voorzitter)  van Jeugdzorg Nederland, dhr. Jan Dirk Sprokkenreef in beeld gebracht. Beiden stelden in feite dat een van de ouders zijn kind maar moest ‘vergeten’ en beseffen dat die als ouder niet meer mee zou tellen, zijn kinderen niet te zien krijgt enz.  enz.. Dit zou die ouder moeten doen ‘in het belang van de kinderen’. Dat dit gewoonweg onmenselijk zwaar is en zelfs een dier het niet zou accepteren (probeer maar eens een leeuw zijn of haar jongen af te nemen!)  daar werd volledig overheen gewalst. Ook dient een kind juist te weten dat BEIDE ouders van hem/haar houden en als een ouder afhaakt krijgt vooral een jong kind een geheel negatief beeld over die afwezige ouder.

Ouders kwamen nauwelijks aan het woord en zeker niet de ouders die de rol van BJZ bij het ontstaan van vechtscheidingen wilden illustreren.

Het begin van een ‘vechtscheiding’

U heeft een relatie, werkt aan uw toekomst en u begint aan een gezin met kinderen. De zorg voor de kinderen + werk valt zwaar en een van uw beiden gaat minder werken om de kinderen meer zorg te kunnen geven.

Helaas treden er problemen op. Een van u, meestal de vrouw, begint een echtscheiding. Op advies van het Bureau voor Rechtshulp (let wel: dit stond in een folder van BvRh Midden-Limburg in de jaren 90!) neemt moeder haar kinderen mee, vertrekt en zoekt een advocaat. De vrouw vlucht (soms) met kinderen naar een onbekend en soms door de overheid gesubsidieerd verblijf. Na een week of 4 komt de eerste rechtszitting.

De Rechter

De zitting gaat meestal over ‘voorlopige voorzieningen’ met de ‘voorlopige’ toewijzing van de kinderen.  De kinderen worden in 94 % van de zaken toegewezen aan de moeder, ‘omdat moeder de meeste zorg heeft gegeven’.  Deze bewering wordt zonder enig onderzoek gedaan, de bewering van de (advocaat van)  moeder is gewoonweg genoeg. De (vaak ex-zorg) vader wordt afgescheept met een omgang van 1 weekend per 3 weken of minder, tevens presteren rechters en Raad het om de vader zwart af te schilderen door te stellen: ‘vader is het niet eens met de zorg door moeder’ of iets dergelijks vader-vernederends. Het argument voor een zeer karige omgangsregeling met vader is meestal ‘omdat de kinderen nu zo ver weg wonen’.  Het feit dat moeder de kinderen heeft weggerukt uit de vertrouwde omgeving en weg van school, vrienden enz enz.   wordt gewoonweg overheen gewalst. Protesteert vader hier tegen dan komt er soms een ‘onderzoek door de Raad voor de Kinderbescherming’ en enige maanden later nog een rechtszitting.

Rechtszitting 2

Het raadsrapport is meestal een bevestiging van al hetgeen (de advocaat van)  moeder heeft ingebracht. Dit zonder enige waarheidsvinding. Als de kinderen weggerukt zijn uit hun vertrouwde omgeving, dan wordt dit door de Raad goed gepraat met ‘de kinderen zijn nu gewend aan hun nieuwe omgeving en hebben hun rust gevonden.  Het is niet in het belang van de kinderen om verandering te brengen in de hervonden veiligheid.’ De kinderen komen écht niet meer terug naar de omgeving van vader waar ze weg gehaald zijn. Vader krijgt vaak een nog mindere omgang met zijn kinderen dan dat ene weekend per 3 weken, ‘omdat ouders in felle strijd verwikkeld zijn’ stelt de Raad dan.  Ook wordt meestal in een adem geadviseerd om moeder het alleenhoofdig gezag te geven ‘omdat ouders niet op een lijn zitten’ en ‘omwille van het feit dat ouders zo ver uit elkaar wonen’ en andere verzonnen argumenten om kinderen te ontvaderen.

De rechtszittingen voorbij….

Dan gaat het er nog voor ouders om de door de Raad en Rechter vastgestelde omgangsregeling na te komen. Op deze uitvoering is geen enkel toezicht. Binnen één jaar tijd komt er dan ook een einde aan het contact met hun vader: ca. 30.000 kinderen zijn jaarlijks betrokken bij scheidingen, 12.000 van hen zien na 1 jaar hun vader geheel niet meer. (getallen: CBS)

Terug naar de rechter

Vaders die het er niet mee eens zijn dat hun kind in feite als wapen gebruikt wordt gaan soms opnieuw naar rechters om hun omgangsrecht te handhaven. De rechter constateert: ‘er is strijd tussen de ouders’  en adviseert daarom een Onder Toezicht Stelling (OTS). BJZ wordt ingeschakeld en er komt een ‘gezinsvoogd’. Ook ziet men vaak dat indien moeder de omgangsregeling keer op keer neerlegt en daarmee rechterlijke beslissingen naast haar neerlegt, dat dit niet bestraft wordt maar gewoonweg beloond met de standaardzin: ‘omgang tussen vader en kinderen roept spanningen op bij het gezin van moeder en is hierdoor dan ook niet in het belang van de kinderen’…  Zo wordt ook weigering van een ex-partner om tot een ‘ouderschapsplan’ te komen, beloond met ‘einde alle omgang vader-kinderen + het ‘alleenhoofdig ouderlijk gezag’… een kwestie van volhouden dus voor kwaadwillende moeders.

BJZ

          

 

De gezinsvoogd, aangesteld in verband met de omgangsperikelen en om de omgang vader-kind te waarborgen, gaat aan het werk.  U wordt gevraagd om een formulier te ondertekenen (meestal laat men u een handtekening zetten op een blanco papier en men voegt die handtekening toe aan allerlei brieven) om informatie op te vragen bij medici, school, consultatiebureau en overal waar u maar een dossier kan hebben. Er komt, officieel binnen 6 weken,  een ‘Plan van Aanpak’ waarbij u allerlei zorgen vindt die niemand ooit gezien heeft en vooral het gegeven dat de kinderen ‘klem zitten’ en de omgang met vader ‘begeleid’ moet worden. De OTS blijkt alleen vader te betreffen en niet de kinderen of moeder. De ‘omgang’ met vader wordt terug gebracht tot 1 uur per  3 weken (of minder), onder stringent toezicht….Vader wordt tot wanhoop gedreven met zijn eigen kinderen als wapen. Van enig contact tussen verdere familie van vaders kant is al helemaal geen sprake.

Het kan nog erger, ook kan een uit huis plaatsing volgen wegens de ‘strijd der ouders’ en het gevolg dat beide ouders 1 uur per maand en soms zelfs 1 uur per 3 maanden te zien krijgen omwille van de ‘hechting aan het pleeggezin’.

Tot zo ver dit, veelvuldig voorkomend, praktijkvoorbeeld.

Wat er mis ging

Vele vragen zullen opkomen.  Hierbij ook een paar antwoorden en suggesties om zaken beter te regelen.

– Waarom wordt er totaal niet uitgegaan van het eenvoudige gegeven en ‘belang van het kind’, dat een kind gewoonweg TWEE OUDERS heeft en het kind absoluut niet wil scheiden van zijn ouders?

–  Waarom werden beide ouders ongelijk behandeld? Wat de moeder zegt is in de regel waar, zelfs bij klachtencommissies van de RvdK wordt gesteld: ‘moeder heeft de meest relevante informatie over het kind, daarom hebben wij moeder gevraagd’ en moeders liegen dan ook nooit… Wat vaders zeggen doet er niet toe, en waag het zeker niet om als vader iets negatiefs over moeder te zeggen! (En zélf doet de RvdK NIET aan ‘waarheidsvinding’!)

– Waarom doen rechters geheel niet aan waarheidsvinding?

– Zien rechters niet dat door toewijzing van kinderen aan één ouder, dat die ouder het kind gewoonweg als wapen tegen de andere ouder kan gaan gebruiken en gaan marchanderen met het contact vader-kind alsof het kind bij de ‘boedelscheiding’ hoort!

– Lezen rechters geen wetenschappelijke literatuur? Ik doel hier op de vele onderzoeken die uitwijzen dat kinderen die bij vaders opgroeien het juist BETER vergaat: minder ‘ziekten’ als ADHD (een volledig verzonnen ziekte, zie hier een artikel over Leon Eisenberg, de bedenker van ADHD: hij bekende dat het een volledig verzinsel was!), minder armoede bij vaders en uiteindelijk ook betere schoolopleiding.

Toen die onderzoeken in de media kwamen werden die afgedaan met ‘ja, dat komt omdat die vaders die wel willen zorgen het extra goed willen doen’ en ‘dat er maar weinig vaders zijn die willen zorgen’, alsof die ca. 10.000 vaders die er jaarlijks bijkomen die hun kinderen geheel niet meer te zien krijgen NIET WILLEN zorgen….

Wetgeving

Het is, ondanks de inzet van vele stichtingen en verenigingen als ‘St. Dwaze vaders’, ‘St. Vaders voor Vaders’, ‘St. Kind en omgang’, ‘SOS-papa’, ‘St. Minderjarigen Noord-Nederland’, ‘St. KOG’  en vele anderen nimmer gelukt de wetgever regels te laten maken waarbij het contact van een kind met beide ouders gegarandeerd bleef. Ik heb een voorstel, waarbij enige al jaren gangbare uitgangspunten omgedraaid worden: in plaats van één ouder te belonen voor het dwarsbomen van omgangsregelingen tussen kind en ouder (hetgeen al jaren gebeurt: de beloning is ‘ontzetting gezag van andere ouder’, ‘einde omgangsregeling met vader’, moeder kan haar eigen gang gaan + de alimentatie blijft binnen komen….), de ouder die een dergelijk gedrag vertoont bestraffen door ultiem voor deze ouder het gezag te ontnemen!

Uitgaande van het gegeven dat ieder kind TWEE ouders heeft en beide ouders gewoonweg, in het belang van hun kind(eren)  moeten zorgen en de zorg ook inkomen betreft, zou het redelijk zijn om alle taken te verdelen: de ‘geld zorg’ en de ‘dagelijkse zorg’. Hiervoor lijken mij a. een mentaliteitsverandering noodzakelijk en b. een wetswijziging.

Ik doe het volgende voorstel:

Draai de zaak om en ga uit van een ZORGPLICHT voor BEIDE OUDERS (kinderen heb je toch samen? Een kind vraagt toch niet om uiteengaan van zijn ouders, maar heeft behoefte aan beiden?) en maak een kleine wetswijziging:

Voor het Burgerlijk Wetboek:

‘Bij geboorte van een kind krijgen beide biologische ouders van rechtswege het ouderlijk gezag en de plicht tot verzorging van het kind, waarbij iedere ouder voor 50% van de tijd deze op zich neemt, ongeacht de status van de relatie tussen de ouders.’

Voor het Wetboek van Strafrecht:

‘Bij onttrekking van een kind aan de zorgtaak van een ouder staat een straf van (strafmaat) en ontzetting van het ouderlijk gezag’.

Uiteraard dient de strafbaarheid van de valse geboorteakte met ‘vader onbekend’ gehandhaafd te worden! Menig moeder vult vaak klakkeloos in ‘vader onbekend’ en de gemeenteambtenaar maakt valse akte op…ongestraft tot op heden! Het is naar onze mening niet in het belang van een kind dat het van de status van de relatie tussen ouders afhangt in hoeverre dat kind zijn ouders en hun familie mag kennen.

Over een en ander schreef ik een klein stukje, dat meteen ook een eind zou maken aan iedere alimentatiestrijd!

Bovenstaande maakt aan alle gemarchandeer over kinderen een einde: je zal wel uitkijken als ouder als je wangedrag bestraft zou worden met het alleenhoofdig gezag voor de andere ouder!

Het belang van het kind? BEIDE OUDERS!

Zonder helderziend te zijn voorspel ik dat deze wetswijziging of er een van overeenkomstige inhoud, er nooit zal komen om meerdere redenen:

–         Hoeveel geld wordt er verdiend door advocaten, rechters enz.  wegens al die procedures om omgangsregeling/ hoofdverblijf en alimentatie.

–         Vrouwen zullen wel altijd alimentatie blijven eisen.

–         Hoeveel werkgelegenheid is het voor BJZ-medewerkers, pleegzorgwerkers enz.  zo lang men maar door kan gaan met UHP wegens ‘strijd der ouders’?

–         Hoeveel psychiaters, psychologen, leerkrachten speciaal onderwijs hebben nu niet een goede inkomen dank zij de ‘schade door vechtscheiding’ en de daardoor beschadigde kinderen?

–         Er zullen altijd wel bezwaren opgeworpen worden voor de regel dat ouders omwille van hun kinderen binnen redelijke afstand van elkaar moeten blijven wonen na uiteengaan: men kan immers niet iedere paar dagen een kind wegrukken en een kind zou dan nergens vaste vrienden / verenigingen enz. kunnen hebben als ouders meer dan bijvoorbeeld 10 km uit elkaar gaan wonen. Ouders kiezen, zo leert de praktijk, eerder voor een eigen ‘nieuw leven’ vaak afhankelijk van nieuwe relaties. Merkwaardig is dat, toevallig ook op 11-9-2013 een discussiedag was over kinderen in echtscheiding waar kinderen aan het woord kwamen en wat was het meest gehoorde, aldus het jeugdjournaal: ‘ouders in de buurt van elkaar blijven wonen, anders voel jij je als kind nergens thuis….’!

De rol van BJZ

Komt BJZ in beeld bij een ‘vechtscheiding’ dan volgt gewoonweg een aaneenschakeling van gewoonweg amateurisme en uitermate ondeskundig handelen. Voor ik weer allerlei klachten krijg zal ik mij motiveren.

Een ieder weet dat een kind van nature loyaal is aan beide ouders en met beiden een band wil hebben. Dit is bij een ieder bekend, behalve bij de BJZ en RvdK-medewerkers: die zien nog altijd het liefst een der ouders, meestal de vader, volledig uit het leven van kinderen verdwijnen.  Zo is mij een indicatiebesluit bekend uit ca. 1999 van (nu)BJZ- Gelderland over kinderen van toen 15 en 16 jaar met daarin de enige doelstelling van de OTS: ‘Vader uit de geest van de kinderen halen’. Middelen daartoe zijn onder andere moeder valse aangiften tegen vader laten doen en die samen met de gezinsvoogd aan kinderen laten lezen en dan vader bestempelen als ‘crimineel’.  Uiteraard zijn die aangiften zelfs direct geseponeerd, maar dat is nooit aan de kinderen verteld. De (ex-zorg)vader (moeder werkte en reisde de hele wereld rond, vader zorgde 8 jaar volledig voor zijn kinderen) heeft zijn kinderen dan ook al 14 jaar niet meer gezien…..

Het is juist van het grootste belang dat ouders na uiteengaan van hun relatie elkaar als ouder blijven respecteren en hun persoonlijke verschillen buiten hun kinderen laten.

Professioneel:

– Uitgaan van de wetenschap en er alles aan doen om de band met beide ouders te behouden.

– Ouders leren om hun rol elkaar als ouders te blijven respecteren, desnoods door het aanbieden van ouder-na-scheiding cursusen en dergelijke. Hierbij uitgaande van de wetenschap zoals in het proefschrift van dr. J.H.C.  van Schooten ( nov. 1995 /schreef een handelseditie van zijn proefschrift met een ‘handleiding ouderschap na scheiding’)  en het proefschrift van mw. dr. J. Doornenbal  ‘Ouderschap als onderneming’ (16-02-1996).

– Het risico op een  ouder-verstotingssyndroom’ (PAS) bij het depriveren van het contact ouder-kind en ondertussen een kind hersenspoelen dan wel op subtiele wijze (‘over vader wordt niet gesproken’… kind krijgt het beeld dat vader DUS slecht is!) laten weten dat vader in feite niet bestaat of dat je daar beter weg kan blijven, is bij BJZ /RvdK volledig onbekend, ondanks alle publicaties van o.a. prof. R. Gardner.

Gezien het gemiddeld handelen van zowel BJZ als RvdK lijkt het alsof alle wetenschap omtrent kinderen bij BJZ onbekend is.

Amateuristisch:

– De gemakkelijkste weg kiezen en hetzij de omgang met een der ouders te verbieden dan wel het kind beide ouders ontnemen door UHP en dan beide ouders een ‘begeleide omgangsregeling’ van bijvoorbeeld 1 uur per maand onder toezicht.  Waarom dit gewoonweg amateuristisch en zelfs kind beschadigend is: het kind krijgt het beeld van ‘mijn ouders zijn slecht’ en ‘er moet altijd iemand bij mijn ouders zijn, omdat die gevaarlijk voor mij zijn’.  Het kind wordt bovendien ieder normaal gezinsleven of omgang met zowel ouders als de opa’s en oma’s en verdere familie ontnomen.

– Bij conflicten tussen ouders kinderen UHP en dan bewust kinderen vervreemden van ouders middels op adoptie gerichte pleegouders. Hierbij vooral de eerste weken ieder contact met de echte ouders verbieden, zodat het kind ‘hecht aan het pleeggezin .  Dit is bovendien volledig in strijd met de wettelijke opdracht van BJZ in art. BW 1:257 (alles doen om de zorgen weg te nemen die tot de maatregel hebben geleid… het gezin zo snel mogelijk herstellen…)

– Bij de ‘begeleide bezoeken’ van kinderen zorgen sommige BJZ er voor dat ouders het eerst moeten weg gaan: zo krijgen kinderen in ieder geval het idee dat hun ouders hun niet meer willen hebben, want: ‘de ouders gaan toch weg?

– BJZ steunen het gedrag van pleegouders door cadeautjes van ouders te verbieden, alles want van ouders komt wordt weggegooid en vooral geen foto’s van de echte ouders… zo kunnen pleegkinderen ingepeperd met: ‘alles wat van mijn ouders komt is slecht’…’

– Als ouders niet correct met elkaar omgaan een der ouders gewoonweg steunen in het moddergooien en de andere ouder buiten spel zetten.

– Het kind inzetten als wapen van een der ouders door het kind als speelbal te laten gebruiken.

Het is toch jammer dat dhr. Sprokkereef niet een werkelijk beeld gaf over hoe BJZ handelt in ‘vechtscheidingen’: als er nog geen gevecht is, zal BJZ wel zorgen dat het er komt, dit in samenwerking met rechters…

Financiën

BJZ krijgt en forse subsidie voor OTS (ca. 7600 €/kind/jaar voor OTS, nog wat meer voor UHP), pleegzorg krijgt minstens 4000 €/jaar voor de ‘pleegzorg-begeleiding’, pleeggezinnen krijgen ca. 600 €/kind/maand voor de verzorgingskosten, als een kind ‘in huis geplaatst’ wordt in een ‘gezinshuis’ is dat 36000 € per kind per jaar.

Als BJZ ‘professioneel’ zou werken zoals hier boven omschreven, krijgt BJZ daar NIETS voor: ouder-cursusen niets, ouder-begeleiding en al helemaal niets voor een ‘mediation’ om ouders te leren elkaar te respecteren in hun rol als ouder na scheiding….

Hier komt de vraag op: zou het geldelijk belang voor de jeugdzorg-industrie prevaleren boven het welzijn voor kinderen en een gelukkig gezinsleven? Merkwaardig is dat pleegouders alle mogelijke vormen van begeleiding krijgen om kinderen in een pleeggezin te laten ‘ingroeien’ en ouders na UHP geen enkele hulp krijgen om hun kinderen weer thuis te krijgen, dit in tegenstelling tot de wettelijke verplichting voor BJZ in art. BW 1:257 (zie het stukje ‘meer bezuinigen‘  waar het hele artikel is besproken!).

En de echte ouders?  Die moeten maar accepteren en leren ‘ouder op afstand’ te zijn, hetgeen zeggen wil, dat je het normaal moet vinden dat jij je kinderen gewoonweg kwijt bent en de kinderen worden uitgeleverd aan het misbruik en mishandeling die er binnen ‘jeugdzorg’ plaatsvindt.  Zie dit artikel + het rapport Samson, waar de ergste zaken uit weggelaten zijn, ‘omdat anders BJZ er zo slecht van af zou komen’!

O ja, en als er een ouder tot een fatale wanhoopsdaad komt door gewoonweg het ontnemen van zijn kinderen door jeugdzorg/rechters, dan zal BJZ in de pers verklaren dat zij geen mededelingen doen en vooral het beeld willen laten doorkomen in de pers dat de ouders ‘psychisch gestoord’ zijn…. Iedere ouder die zijn kind ooit als wapen tegen zich heeft gehad en jaren zijn kind(eren) niet gezien heeft ‘dank jeugdzorg/rechters’, weet hoe dat gemis ouders SLOOPT, in alle opzichten: psychisch, maatschappelijk , financieel en bovenal als ouder voor je kind(eren)…

(O ja: vaders moeten wel blijven BETALEN, ondanks alle emancipatie!)

Gezien de beperktheid van deze blog stop ik hier even, maar hoop hiermede bijgedragen te hebben tot het ‘Debat over Vechtscheiding’. Er komt o.a. een vervolg in een Zembla rapportage over enkele weken.


Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul

meldpuntjeugdzorg@gmail.com

Aantal vechtscheidingen explosief gestegen!, wees niet hardleers, wij zijn mediators, geen lijkenpikkers

Aantal vechtscheidingen explosief gestegen

vechtscheiding-1Vrijdag is het De Dag van de Scheiding en in de aanloop daar naar toe, natuurlijk veel aandacht voor dit onderwerp.

Niet voor niets is begin september uitgekozen voor deze dag, want samen met begin januari vormt die eenechtscheidingspiek.

De hoeveelheid echtscheidingen die vechtscheidingen worden, zijn de afgelopen paar jaar dan ook explosief toegenomen.

Dat is goed nieuws voor advocaten en mediators, maar bijzonder slecht nieuws voor de mensen die in een relatiebreuk zitten en niet in de laatste plaats voor hun kinderen…..

Zo blijkt uit onderzoek van Tns Nipo in opdracht van de Vereniging Familierecht Advocaten en Scheidingsmediation (Vfas) onder ruim 1000 advocaat-/-scheidingsmediators.

In de afgelopen 2 jaar was 1 op de 5 scheidingen een zogenoemde vechtscheiding. In vergelijking met cijfers van de Kinderombudsman uit 2013 is dat een stijging van 10% naar 20%.

Vfas en de Kinderombudsman willen daarom dat scheidende ouders eerst verplicht naar een deskundige scheidingsmediator gaan. Met de hulp van die mediator gaan de ex-partners vervolgens op zoek naar oplossingen waar beide partijen tevreden mee zijn. Hierdoor wordt gezamenlijk het conflict opgelost in plaats van een opgelegde oplossing door een rechter.

Als mediation geen goede oplossing blijkt te zijn, en de partijen alsnog een advocaat inschakelen, lukt het volgens de respondenten in 64 procent van de gevallen alsnog om samen afspraken te maken.

Ook een 4-gesprek, met beide partners en hun advocaten, heeft veel effect, 9 op de 10 familierechtadvocaten zegt dat zo’n gesprek belangrijk is in het voorkomen van een vechtscheiding. Een gespecialiseerde advocaat kan volgens 4 op de 10 een vechtscheiding voorkomen.

bron: http://relatie.blog.nl/scheiden-lijden/2015/09/09/aantal-vechtscheidingen-explosief-gestegen

Vakantie voorbij, echtscheiding, depressies, zelfmoorden, Ariane Spier, Joost Zwagerman

Vakantie voorbij, echtscheiding, depressies, zelfmoorden, Ariane Spier, Joost Zwagerman

 

Na vakanties komt er altijd een stortvloed voorbij aan echtscheidingen. Hoe komt dat? Het hele jaar leven veel mensen vaak langs elkaar heen, tijdens de vakantie zijn ze 3 weken bij elkaar en met elkaar. Dan komen ze er uiteindelijk achter dat ze eigenlijk helemaal niet gelukkig zijn met elkaar. Dat is één van de oorzaken van een echtscheiding na de zomervakantie.

Caucasian couple arguing on sofa

Caucasian couple arguing on sofa

 

 

 

 

 

 

Echtscheiding

Men komt er achter dat ze eigenlijk zo niet gelukkig zijn en willen scheiden. Wanneer het stel het niet met elkaar eens is, dat is in 9 van de 10 gevallen zo, dan is de echtscheiding een enorm gevecht. Van beide echtgenoten komen de zgn. adviseurs allemaal om de hoek kijken en die gaan wel even vertellen waar ze allemaal recht op hebben. Dramatische verhalen hebben wij voorbij zien komen! In de meeste gevallen zijn hierin ook de kinderen de speelbal. En daar zitten ze dan in de rechtbank met beide hun eigen advocaat die wel even vertellen wat de rechten en plichten zijn. Na jaren van procederen komt er uiteindelijk een vonnis, één van de partners krijgt dan altijd een enorme dreun te verwerken betreffende de uitspraak. Dit zijn veelal donkere periodes waarin veel mensen geen uitweg meer zien en hun leven zelfs beeindigen. In de meest dramatische gevallen worden de kinderen vermoord, uit wraak voor de ander. “Ik krijg ze niet meer te zien, dan jij ook niet!”

 

Veel mensen draaien na zo’n echtscheiding helemaal door, en zien geen uitweg meer, de hele wereld is tegen hun en ze zijn alles kwijt, er is niets meer, er is alleen maar leegte. Hier een aantal voorbeelden van dramatische moorden na een echtscheiding:

 

Vermoord zijn kinderen, zijn vrouw en pleegt zelfmoord omdat hij de echtscheiding niet kon verwerken:

http://www.vrouwblog.nl/man-vermoord-ex-vrouw-en-dochtertjes-na-echtscheiding/1218/
Vermoord zijn ex, omdat ie financieel werd uitgekleed:

http://www.elsevier.nl/Nederland/nieuws/2014/1/Wat-dreef-ex-man-Claudia-Oskam-tot-gruwelijke-moord-1443682W/

 

Vader vermoord zijn 2 zoons en pleegt zelfmoord na slepende omgangsregeling

http://www.nrc.nl/nieuws/2013/05/19/reconstructie-nrc-veiligheid-ruben-en-julian-al-vier-jaar-in-het-geding/
Vader schiet zoon en dochter dood en pleegt zelfmoord, na vechtscheiding

http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/3898871/2015/03/12/Vader-schoot-gezin-dood-bij-familiedrama-in-Etten-leur.dhtml
Vader vermoord zijn 3 zoons en pleegt zelfmoord na vechtscheidingen

http://www.telegraaf.nl/binnenland/21875751/__Familiedrama_in_Schoonloo__.html
Depressies en echtscheiding

Veelal ontstaan er depressies, ontstaan door de uitzichtloosheid, onbegrip en geen toekomstbeeld, de hoop is weg. Er is leegte bij de depressief. Depressies worden vaak niet begrepen door veel mensen. Hier een goede uitleg wat een depressie is:

 

http://hyperboleandahalf.blogspot.nl/2013/05/depression-part-two.html

 
Deze week werden we ook weer opgeschrikt door zelfmoorden van 2 bekende Nederlanders:

Arianne Spier, gescheiden, relatie gestrand, depressies

http://www.telegraaf.nl/prive/24466784/__Wanhoopsdaad_van_Ariane__.html

 

Joost Zwagerman, gescheiden, “na zijn scheiding kampte hij met depressies…”

 http://www.volkskrant.nl/binnenland/joost-zwagerman-maakt-einde-aan-zijn-leven~a4138283/

 

Beiden waren ook verwikkeld in echtscheidingen, de echte oorzaak weten veel niet. Maar één en ander heeft toch met elkaar te maken. Men verlaat elkaar, gezinnen worden uit elkaar getrokken, discussies ontstaan over de meest eenvoudige zaken, men voelt zich belabberd en depressief, veelal veroorzaakt door jarenlange strijd.

Voorkom bij een echtscheiding strijd, zie het samen eerst rustig te bespreken, lukt dit niet samen. Neem dan een mediator in de hand, die kan u begeleiden naar een vredige oplossing te voorkoming van strijd en een dramatische afloop. Samen lossen we het op.

 

 

 

“Goede hulp had me depressie en scheiding kunnen besparen”

Goedele Devroy: “Goede hulp had me depressie en scheiding kunnen besparen”

Door redactie
7/09/15 – 15u53  Bron: De Standaard Weekblad
© Photonews.

Goedele Devroy (47) gaat deze week opnieuw als Wetstraatjournaliste aan de slag voor ‘Het Journaal’. Devroy was enkele maanden buiten strijd na een zware burn-out en praat nu openhartig over de reden van die helse periode.

In De Standaard Weekblad vertelt Devroy dat haar burn-out er niet enkel kwam door haar drukke job, maar ook door de zorg voor haar zwaar gehandicapte 17-jarige zoon. De eerste tekenen begonnen twee jaar geleden al. “Ik was altijd moe, ook als ik tien uur geslapen had. Plots kreeg ik tinnitus, een hoge pieptoon, in beide oren. Slapen ging niet meer, ik werd gek van het gepiep.” Na vijf infusen cortisonen en geen beterschap, werd duidelijk dat de tinnitus door de stress van de combinatie van haar job als Wetstraatjournalist en de zorg voor haar zwaar gehandicapte zoon kwam.

“Erger dan Down”
Tijdens de zwangerschap en ook na de geboorte van Quinten waren alle tests goed, maar dat veranderde snel. “Quinten kon niet eten, verloor gewicht, ontwikkelde zich niet, zijn nek was slap en hij huilde continu. Niet gewoon huilen, maar gillen, schreeuwen. Hij had pijn. Pas vijf maanden later, na een volledig DNA-onderzoek, was er een diagnose: een chromosomale afwijking die uniek is. Een klein stukje van chromosoom 11 heeft Quinten drie keer. Er is bij mijn weten, geen enkel ander kind als hij. ‘Is het iets als Down’, vroeg ik de arts. ‘Nee, neen. Dit is veel erger. Down is niets mevrouw”, vertelde die.”

Gebrek aan hulp
De journaliste nam negen maanden rust, maar fulltime werken zit er nog niet in omdat haar lichaam nog niet mee wil. Devroy is nog steeds erg moe en moet het rustig aan doen. Ze kaart meteen ook het gebrek aan hulp aan. “We kregen geen psychologische begeleiding, geen bijstand in de zoektocht naar de juiste zorg. Je hebt hulp nodig als je zulk nieuws krijgt, in de eerste plaats om die vreselijke klap te verwerken. Met de diagnose begint het pas. Goede hulp had mij in de jaren die volgden misschien een depressie en een echtscheiding bespaard.”

Altijd bedelen
De lange wachtlijsten en het opvangtekort zijn erg zwaar voor Devroy en heel wat mensen die zich in dezelfde situatie als de journaliste bevinden. “Het is overduidelijk dat de beperkingen van Quinten nooit zullen veranderen, en toch moet ik elk jaar weer naar dokters voor bewijzen, attesten, multidisciplinaire verslagen. Wij hebben beslist niet langer op de overheid te wachten. Quinten wordt almaar groter, en de zorg voor hem steeds zwaarder.” Devroy is daarom samen met een groep ouders begonnen aan de bouw van een huis voor hun kinderen waar de zorg meer dan gewoon aanvaardbaar is en waar genoeg personeel is om meer te doen dan hen gewoon in leven te houden. “De bouw is begonnen, maar of het project slaagt, hangt af van het budget dat we in de toekomst van de overheid voor onze kinderen zullen krijgen. En zelfs als dat meevalt: het zal nooit voldoende zijn voor alle extra’s. Voor kinesisten, individuele therapie, personeel dat met de kinderen gaat wandelen of zwemmen. We zullen sowieso vrijwilligers nodig hebben, en giften, veel giften. Wie een gehandicapt kind heeft, moet bedelen, altijd en overal.”

bron: http://www.hln.be/hln/nl/944/Celebrities/article/detail/2447791/2015/09/07/Goedele-Devroy-Goede-hulp-had-me-depressie-en-scheiding-kunnen-besparen.dhtml

 

Bedreiging ex-partners komt veel voor. Politie moet bij aangifte mediator aanwijzen.

Bedreiging ex-partners komt veel voor.

bedreiging

 

 

 

 

 

 

Politie moet bij aangifte mediator aanwijzen.

Wij hebben het al eerder gezegd. “Mediation was beter geweest! “

Maar dan zijn we te recht voor z’n  raap, te extreem en het komt vaak te dichtbij alle ellende van vechtende partners. Zodra wij er iets van melden of wat van zeggen, dan noemt men ons “lijkenpikkers”. Helaas is dit wel de keiharde waarheid. En telkens zie je dit soort geweldadige acties weer. In dit soort zaken valt er nog heel wat te doen. Zodra iemand aangifte bij de politie doet, voor bijvoorbeeld bedreiging, zou de politie direct een mediator moeten inschakelen om de zaak samen op te lossen.

Men praat niet meer met elkaar en ze krijgen wraak gevoelens, verlatingsangst, en vereenzaming. Men draait door. Indien er op tijd mediation was geweest in dit soort zaken met partijen dan los je 9 van de 10 zaken op.

Dit soort extreme gevallen zijn heel goed op te lossen met mediation. Men moet partijen op tijd bij elkaar aan tafel zetten.

Stuk Elsevier:

Jaarlijks registreert de politie 21.000 gevallen van bedreiging en geweld tegen ex-partners. Maar het blijkt vaak moeilijk om aangifte te doen. En van de stalkers die worden veroordeeld, recidiveert ruim de helft.

Met gemengde gevoelens volgt Marie (35; de naam is gefingeerd) de berichtgeving rond de moord op verpleegkundige Linda van der Giesen uit Zevenbergen, die begin augustus op de parkeerplaats van het TweeStedenziekenhuis in Waalwijk werd doodgeschoten, vermoedelijk door haar ex.

Ook de ex van Marie valt haar al een paar maanden lastig. Het laatste berichtje ontving ze een dag na de moord op Van der Giesen. Marie: ‘Hij vroeg me hoe ik vermoord wilde worden. Tot dan hield hij het bij verwensingen of scheldpartijen, dit was de eerste concrete bedreiging.’

Marie kreeg iets met hem toen ze 18 was, hij was een paar jaar ouder. ‘Geestelijk was hij niet bepaald stabiel. Hij loog over de kleinste dingen. Daarom heb ik er snel een punt achter gezet.’ Zeventien jaar lang hadden ze geen contact, Marie is al jaren getrouwd. Maar een paar maanden geleden kwamen de eerste sms’jes binnen.

‘Hij lijkt te kicken op het sturen van idiote berichtjes. Ik heb geen idee waarom hij ermee is begonnen. Misschien dat zijn relatie is uitgegaan? Hij kent alleen mijn woonplaats, niet mijn adres, maar ik zal nu niet zo snel alleen met de hond in het bos gaan wandelen. Ik negeer hem, maar het heeft wel degelijk invloed.’

Stalking

De politie registreert jaarlijks ruim 95.000 incidenten van geweld in de huiselijke sfeer, waaronder ook bedreiging valt. In 22 procent van de gevallen ging het om bedreiging, belaging, en om seksueel, lichamelijk of psychisch geweld tegen een
ex-partner. Dat komt neer op ruim 21.000 gemelde incidenten.

Vaak betreft het zaken die vallen onder de noemer ‘belaging’ – ook wel bekend als ‘stalking’ – waar­bij slachtoffers structureel en langdurig worden lastiggevallen. Soms gaat het om rondhangen bij het huis of het werk van de ex-partner, in andere gevallen worden ex-partners (en soms ook hun nieuwe partner en familieleden) bestookt met e-mails en sms’jes vol bedreigingen en verwensingen. Cijfers uit onderzoeken lopen uiteen, maar ongeveer een kwart tot eenderde van de stalkers gaat vroeg of laat over tot gewelddadig gedrag of zelfs moord.

Cijfers uit 2012, de meest recente die de politie heeft, laten zien dat van de ruim 95.000 geregistreerde incidenten van huiselijk geweld in het merendeel van de gevallen zowel het slachtoffer (64,4 procent) als de dader (61,5 procent) een autochtone Nederlander is.

Naast gewelddadig gedrag kunnen ex-partners hun voormalige geliefde hinderlijk in de gaten houden en volgen

Jaarlijks leiden zo’n 25.000 registraties tot een aangifte en in ruim 8.500 gevallen stelt de politie een onderzoek in. In haar laatste rapport Kijk… dan zie je het! Huiselijk geweld geteld en verdiept (2013) laat de politie weten dat zij vaak wel melding maakt bij de hulpverlening, ook wanneer er geen aangifte wordt opgenomen.

Maar is dat genoeg? Het heeft niet verhinderd dat in Nederland jaarlijks gemiddeld 35 mensen door hun ex-partner worden gedood. De politie kreeg forse kritiek na de moord op 10 augustus op verpleegkundige Linda van der Giesen (28) in Waalwijk. Van der Giesen had eind juli aangifte gedaan van bedreiging door haar ex en een week later gemeld dat ze had gehoord dat hij een vuurwapen had aangeschaft.

De politie deed echter geen huiszoeking. Ook Raja Draaisma (34), die op 22 juni in Hoofddorp werd doodgeschoten door haar ex-vriend, had bij de politie haar zorgen geuit over intimidaties door haar ex Ferry de G. Hij had een wapenvergunning, maar de politie besloot na een bezoek aan De G. het wapen niet in te nemen.

Huwelijksdwang

Shirin Musa (38) herkent de situaties van Van der Giesen en Draaisma. Musa is directeur van Femmes for Freedom, een organisatie die huwelijksdwang en huwelijkse gevangenschap bestrijdt. ‘Voor ik Femmes for Freedom opzette, werkte ik bij de Technische Universiteit Delft. Daar werd ik op een keer door de afdeling maatschappelijk werk gebeld met de vraag of een door haar man mishandelde collega bij mij mocht onderduiken. Ik heb haar in huis genomen en haar aangemoedigd aangifte te doen. Dat ging gelukkig vrij eenvoudig, want ze was bont en blauw.’

Musa’s collega ging na de aangifte een gesprek met haar man aan in het bos, om het uit te praten. Hij probeerde haar te wurgen, maar dankzij een voorbijganger wist ze te ontkomen. Opnieuw deed ze aangifte, wat leidde tot een taakstraf. Musa: ‘De rechter koos ervoor geen gevangenisstraf te geven om de ex-man te helpen zijn baan te behouden; hij werkte ook op de universiteit, als promovendus.’

De vrouw vroeg een scheiding aan, maar kwam haar ex noodgedwongen elke  dag op haar werk tegen waar hij dreigende taal uitsloeg. Hij intimideerde inmiddels ook haar collega’s – onder wie Musa – en zei tegen vrienden dat hij een pistool had gekocht en hetzelfde wilde doen als de Noorse massamoordenaar Anders Breivik.

Musa: ‘We zijn wederom naar de politie gegaan, maar de agente zei alleen: “Dit is van horen zeggen, we gaan niet op geruchten af.” En dat terwijl mijn collega eerder onder het bloed aangifte had gedaan en haar ex nota bene al was veroordeeld voor geweldpleging!

‘Ik merk ook bij Femmes for Freedom dat het niet vanzelfsprekend is dat je aangifte kunt doen. In sommige gevallen moet ik er wetgeving en Kamerstukken bij slepen voor er serieus naar een slachtoffer wordt geluisterd. Dat is om woedend van te worden, want het duurt vaak al heel lang voordat vrouwen überhaupt naar de politie durven gaan.’

Een greep uit de vonnissen

Augustus 2014
Een 48-jarige Schiedammer moet voorkomen wegens bedreiging van zijn ex-partner, en het bekrassen van haar woning. Hij krijgt een werkstraf van 80 uur opgelegd, waarvan 30 uur voorwaardelijk.
Oktober 2014
Een man wordt door de rechtbank tot 3,5 jaar cel veroordeeld voor het insteken op zijn ex­-vriendin, in het bijzijn van haar ouders. Hij maakt steekbewegingen naar haar borst, maar raakt uiteindelijk alleen haar been.
December 2014
De Brabantse rechtbank veroordeelt een man tot vier maanden cel voor het bedreigen van zijn ex-partner. De rechter laat meewegen dat de verdachte al eerder gevangenisstraf heeft gehad voor bedreiging en geweldsmisdrijven, en dat hij ook al eerder voor bedreiging van zijn ex-partner is veroordeeld.
Februari 2015
Een al voor stalking veroordeelde verdachte uit Friesland komt eind 2013 vrij en zet direct daarna zijn praktijken voort. Niet alleen bedreigt hij twee exen, ook iedereen die hen helpt moet het ontgelden, waaronder een schoonzus, een notariskantoor, advocaten, Bureau Jeugdzorg, de GGZ en een huisartsenpost. De rechtbank veroordeelde de man tot 220 dagen cel en tbs.
Een 41-jarige man uit Zwolle krijgt een voorwaardelijke celstraf van zes maanden voor het stalken van zijn ex-vriendin, hun zoon en haar nieuwe vriend. De rechtbank legde een voorwaardelijke celstraf op, omdat ze niet wil dat verdachte ook nog eens zijn baan verliest, ‘zijn enige houvast op dit moment’.
Mei 2015
Een man uit Purmerend wordt tot zes maanden cel veroordeeld wegens stalking en bedreiging van zijn ex en een politieagent.

Serieus

Met de melding van het wapenbezit werd weinig gedaan. Uiteindelijk besloten Musa en haar collega het bestuur van de universiteit aan te schrijven. Waar de universiteit de bedreigingen aanvankelijk afdeed als een ‘privékwestie’, kregen ze alsnog voor elkaar dat de ex-man werd ontslagen. Omdat hij een arbeidsmigrant was, moest hij ook het land verlaten.

Volgens de politie is het lastig om in te schatten hoe serieus een melding is, zeker wanneer ex-partners in een vechtscheiding zijn beland en ze bij ruzie over en weer de politie bellen. Gerrit van de Kamp, voorzitter van politievakbond ACP, gaf onlangs op een persconferentie aan dat de politie te kampen heeft met te weinig personeel. ‘We hebben 40 procent meer werk dan mankracht.’ Bovendien is “van horen zeggen” vaak niet genoeg aanleiding om bijvoorbeeld huiszoeking te doen.

De zaak Van der Giesen zorgt er in elk geval voor dat de politie tijdelijk extra alert is. Zo twitterde advocaat Peter Schouten op 18 augustus: ‘Ik kan u vertellen dat de politie opeens buitengewoon zorgvuldig reageert als je als advocaat belt over actie voor een stalkingslachtoffer.’

Recidivisten

Maar al wordt er aangifte gedaan en zelfs al wordt de ex-partner veroordeeld, dan wil dat nog niet altijd zeggen dat de ellende voorbij is. Advocaten die stalkers bijstaan, benadrukken dat hun cliënten vaak al genoeg schrikken van verhoor, aangifte, taakstraf of voorwaardelijke gevangenisstraf. Uit onderzoek van het Nederlands Studiecentrum Criminaliteit en Rechtshandhaving (NSCR) blijkt echter dat meer dan de helft van de stalkers binnen enkele jaren na het vonnis recidiveert.

Van de stalkers die al een strafblad hebben, recidiveert zelfs 81 procent. Marijke Malsch, onderzoeker bij het NSCR, schreef na de moord op Van der Giesen: ‘Er is een kleine groep stalkers die door vrijwel geen enkele maatregel is tegen te houden. Deze groep kan gevaarlijk worden. Vaak lijden deze mensen aan psychische stoornissen. Gevangenisstraf vormt geen definitieve oplossing, dit is mogelijk alleen een voorbereiding op een nieuwe stalkingsperiode.’

Bovendien is het, wanneer er kinderen in het spel zijn, soms lastig om de stalkende ex-partner echt op afstand te houden. Jurist Jolanda van den Brink (38) deed in 2012 onderzoek naar de rol van partnergeweld bij omgang en gezag na de echtscheiding.

‘Wanneer niet onomstotelijk vaststaat dat er sprake is van geweld tijdens of na een relatie, zijn familierechters al gauw geneigd het gedrag van de ex-partner terzijde te schuiven. Ze zien het als een relatieconflict, een probleem uit het verleden, of ze houden in hun achterhoofd dat vrouwen in de strijd om de voogdij misschien een valse aangifte doen.

‘In vrijwel alle gevallen krijgen de ouders een gedeelde voogdij op basis van een 50/50-schema. Alleen wanneer er echt een enorm politiedossier ligt of de Raad voor de Kinderbescherming anders adviseert, wordt de voogdij aan één ouder toegewezen.’

Scheiding

Sinds 2009 is de Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding in werking getreden. Daarbij staat het principe voorop dat een kind na de echtscheiding contact heeft met beide ouders. Het is niet duidelijk of deze nieuwe regeling heeft geleid tot een toename van geweld en bedreiging door ex-partners. Er worden wel meer gevallen geregistreerd, maar volgens de politie komt dit doordat het registratiesysteem is verbeterd.

Volgens Van den Brink leidt de nieuwe wet ertoe dat moeders die door hun ex-partner worden geterroriseerd, niet definitief met hem kunnen breken. ‘Het idee is dat je kinderen het contact met hun vader niet mag onthouden, ook al liggen beide ouders met elkaar overhoop. Maar er is te weinig kennis van daderprofielen. Vooral hoogopgeleide ex-mannen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis kunnen zich in de rechtbank goed presenteren. Intussen proberen ze hun machtspositie via de kinderen in stand te houden.’

Van den Brink pleit in dergelijke gevallen voor een zogeheten gecombineerde zitting, waarbij een in zowel familie- als strafrecht gespecialiseerde rechter de zaak beoordeelt. ‘Dan hoeft een vrouw ook maar één keer haar verhaal te doen. Bovendien zou het goed zijn wanneer rechters meer voorlopige omgangsregelingen toekennen, om eerst eens te zien hoe het gaat.’

Bedreiging

Ook Musa pleit voor een andere aanpak van (ex-)partnergeweld. ‘In de Verenigde Staten heb je het Family Justice Centre. Daar kun je aangifte doen, een advocaat krijgen, met maatschappelijk werk in contact komen en met hulporganisaties spreken. Dan hoef je maar één keer je verhaal te doen.

‘In Nederland meldt de politie mishandeling vaak aan de wijkagent, die erover gaat vergaderen, en vervolgens wordt een slachtoffer van het kastje naar de muur gestuurd. Of een vrouw wordt in een opvanghuis ondergebracht en krijgt een uitkering, terwijl je juist wil dat ze economisch zelfstandig kan zijn en haar baan kan behouden. Maar er moeten blijkbaar eerst doden vallen, voor wij er als samenleving over gaan nadenken hoe we dit kunnen voorkomen.’

Volgens Musa is het vooral een kwestie van tijdgebrek bij de politie, al vindt ze wel dat elke aangifte moet worden opgenomen en onderzocht. ‘Je hoeft slachtoffers niet direct te geloven. Beboet desnoods valse aangiftes, maar neem ze wel serieus.’

Marie verzamelt de berichten van haar ex en heeft er melding van gemaakt bij de politie. Aangifte doen kon ze nog niet, want beledigingen en opmerkingen als ‘ik weet waar je woont’ en ‘ik kom je opzoeken’ tellen formeel niet als bedreiging.

‘Ik heb aan de politie gevraagd of ze vaker meldingen over hem hebben gekregen, maar daar mogen ze niks over zeggen. Zijn laatste sms’je was wel een dreigement, maar ik ben bang dat het voor de politie allemaal net niet heftig genoeg is. Dan kan ik beter afwachten of het verder escaleert. Ik wil er zeker van zijn dat ik genoeg bewijs tegen hem heb.’

Vermoord door (ex-)partner

Ruwweg eenvijfde van alle moorden betreft partnerdodingen, zo blijkt uit het doorlopende Elsevier-onderzoek naar moord en doodslag sinds 1992. Dat percentage is al jaren stabiel. Gemiddeld gaat het om 35 zaken per jaar. De helft van zowel daders als slachtoffers is tussen de 26 en 40 jaar. Iets meer dan een kwart is tussen de 41 en 65 jaar. Met de toenemende vergrijzing ligt het voor de hand dat het aantal partnerdodingen zal dalen. Die trend sluit aan bij de dalende moordcijfers van de laatste jaren.
Anders dan bij liquidatie is een partnerdoding doorgaans simpel op te lossen. Ruim driekwart van deze misdrijven gebeurt in de woning van het slachtoffer. De verdachte kan vaak ter plaatse worden aangehouden of meldt zich zelf. In 85 procent van de gevallen is de dader een man.
Bij partnerdodingen is er vaak een overdaad aan bewijs, zeker als er een geschiedenis is van huiselijk geweld en stalking. In 42 procent van de gevallen is een mes gebruikt en in 24 procent een vuurwapen. Eenvijfde van de slachtoffers is gewurgd.
Het gebeurt geregeld dat de dader zelfmoord pleegt. Vaak meteen na het misdrijf, soms in de gevangenis. In het geval van familiemoorden – een combinatie van partner- en kinderdoding – pleegt de dader meestal zelfmoord.
Van de slachtoffers is gemiddeld  60 procent autochtoon. Op grond van hun aandeel in de totale bevolking zou dat 77,5 procent moeten zijn. Van de daders is gemiddeld 54 procent autochtoon. Allochtonen zijn dus oververtegenwoordigd als dader én slachtoffer.

Elsevier nummer 35, 29 augustus 2015

Bedreiging ex-partners komt veel voor, aangifte is lastig

Nikki Sterkenburg

Nikki Sterkenburg (1984) is sinds september 2013 redacteur op de redactie Nederland van Elsevier.

bron: http://www.elsevier.nl/Nederland/achtergrond/2015/8/Bedreiging-ex-partners-komt-veel-voor-aangifte-is-lastig-2676573W/

Vakantie voorbij, echtscheidingsgolf komt er aan!

Het is eind augustus, de zomervakantie zit er voor heel Nederland weer bijna op. Vakantiefoto’s worden uitgezocht, vakantieverhalen op het werk gedeeld en het leven neemt weer zijn gangetje. Maar niet voor iedereen. Want na ze zomervakantie volgt er zoals ieder jaar een echtscheidingsgolf.

Scheiden na de zomervakantie

Jaarlijks vinden er ongeveer 33.000 scheidingen plaats en er zijn twee ‘hoogtepunten’ waarneembaar. Eentje na de feestdagen en de ander na de zomervakantie. Ieder jaar opnieuw zien advocaten en mediators rond deze periode hun mailbox volstromen. Er wordt verzocht om juridische bijstand want, er komt een echtscheiding aan.

Waarom na de zomer?

Het lijkt erop dat mensen tijdens de vakantie inzien dat ze niet meer bij elkaar passen. Dat komt vaker aan het licht wanneer men 24-7 op elkaars lip zitten. Thuis kan je immers nog deels langs elkaar heen leven, maar op vakantie ontkom je er echt niet meer aan.  Niet toevallig dat 12 september is uitgeroepen tot ‘de dag van de scheiding’.

Tips na besluit scheiding

Als het besluit eenmaal is genomen dan is het belangrijk om een zowel emotioneel als praktisch pittig proces zo goed mogelijk te laten verlopen. Want nu niet goed regelen betekent straks op de blaren zitten. Daarom enkele tips.

De koe bij de horens vatten

Hoe ingrijpend ook, er moeten veel belangrijke beslissingen genomen worden, ook op financieel gebied. Hoe moet het met de huis, de spullen, de kinderen en wie gaat wat betalen? Probeer bij een mediator tot goede en redelijke afspraken te komen waar beide partijen mee kunnen leven. Een goede mediator zal hier ook zijn of haar uiterste best voor doen. Laat je alles te lang sudderen? Dan kan dat in de toekomst nadelige gevolgen hebben.

Alimentatie vraagstuk

Als een van de twee niet genoeg inkomen heeft om van te leven dan moet de ander meestal bijspringen in de vorm van partneralimentatie. Als je samen kinderen hebt dan krijgen jullie ook te maken met kinderalimentatie. De rechter zal het uiteindelijke bedrag vaststellen maar de mediator / advocaat kan jullie helpen om op basis van inkomsten en lasten tot een redelijk bedrag te komen.

De woning

Heb je samen een koopwoning? Als een van beiden in het huis wil blijven wonen dan deel je de overwaarde of de restschuld die op de woning rust. Je moet bij de notaris langs en ook de hypotheekverstrekker moet akkoord gaan. Belangrijk hierbij is natuurlijk of jij of je ex de hypotheek kan blijven betalen.

Pensioenen

Van elkaar scheiden en pensioenen hebben meer met elkaar te maken dan je op het eerste oog zou denken. Standaard heb je recht op een deel van het ouderdomspensioen van je ex, en andersom. De helft van het ouderdomspensioen dat je tijdens het huwelijk hebt opgebouwd. Uiteraard kan je dit ook anders regelen. Dit doe je via het echtscheidingsconvenant dat de mediator met jullie opstelt. Uiteindelijk moeten jullie beiden binnen twee jaar na de scheiding aan de pensioenfondsen laten weten dat je gescheiden bent.

via: http://www.singlessite.nl/zomervakantie-voorbij-echtscheidingsgolf-begint/

Scheiden doet lijden voor opa en oma

Scheiden doet lijden voor opa en oma

Logeren bij opa en oma, samen met ze naar de dierentuin… als je ouders gescheiden zijn, is dat allemaal helemaal niet meer zo vanzelfsprekend. Een pijnlijk gemis voor de kleinkinderen én voor opa en oma.

Elk jaar stranden ongeveer 33.000 huwelijken in Nederland. En 12 procent van de grootouders ziet hun kleinkinderen daarna niet meer. Dat zijn bijna 4000 mensen per jaar.

Opa heeft geen rechten
De positie van opa en oma is bij een scheiding bijzonder zwak, zegt de vereniging voor scheidingsadvocaten en -mediators FAS: “Je bent afhankelijk van de goede wil van de ouders. Wij hebben wel een modelouderschapsplan, en daar staat ook een paragraaf in over de omgang met familieleden, maar als ouders die eruit willen halen, dan is er geen rechter die ingrijpt.”

De stichting Voor Mijn Kleinkind wil dan ook dat de rechten van opa’s en oma’s in ouderschapsplannen worden opgenomen. “Omgang met de opa’s en oma’s sneeuwt vaak onder bij vechtscheidingen en familieruzies”, zegt Ruud Miché van de stichting.

Contact belangrijk
Familietherapeut Else-Marie van den Eerenbeemt vindt dat een goed idee. “De omgang van kleinkinderen met opa en oma is superbelangrijk”, zegt zij. “Zowel voor kleinkinderen als voor opa en oma.”

Uit onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat kinderen die veel contact hebben met hun opa en oma, minder emotionele problemen en gedragsproblemen hebben dan kinderen die hun opa en oma nauwelijks kennen.

Ook Miché mag twee van zijn kleinkinderen niet meer zien. “Dat is verschrikkelijk pijnlijk. Ik sta met het gemis op en ik ga ermee naar bed.”

Bekijk hier item terug:

brom: http://www.rtlnieuws.nl/editienl/scheiden-doet-lijden-voor-opa-en-oma

Rijksoverheid: Teeven en Van Rijn verbeteren positie kinderen vechtscheiding

Nieuwsbericht | 31-03-2014

Staatssecretarissen Fred Teeven (Veiligheid en Justitie) en Martin van Rijn (VWS) nemen maatregelen om de penibele positie van kinderen in een vechtscheiding te verbeteren. De bewindspersonen hebben hiertoe plannen opgesteld omdat zij van mening zijn dat kinderen nooit de dupe zouden mogen worden van een vechtscheiding.

Vrouw kijkt uit het raam

Hoewel ouders op de eerste plaats verantwoordelijk zijn voor een fatsoenlijk verloop van hun scheiding, moeten (overheids-) instanties mogelijke problemen vroeg signaleren, stoppen en daarbij de schade voor kinderen tot een minimum beperken. De nieuwe plannen van de bewindspersonen dragen daar aan bij.

Kinderen centraal

Een landelijke voorlichtingscampagne richt zich op het aanspreken van ouders en het sociale netwerk van ouders en kinderen, zodat tijdig aan de bel kan worden getrokken om schade te voorkomen of te beperken. De stem van het kind wordt versterkt door de start van een online workshop door kinderen voor ouders en door een verbeterde inzet van de bijzondere curator.

Professionals beter getraind

Teeven en Van Rijn starten pilots waarin de organisatie van preventief hulpaanbod bij scheiding door gemeenten centraal staat. Jeugdzorg Nederland stelt een handboek samen om hulpverleners te ondersteunen. Die moeten tenslotte omgaan met een gezin waar escalatie van een scheiding speelt of dreigt en moeten op tijd aan de bel trekken om schade te voorkomen of te beperken. Verder wil de rechtspraak twee pilots starten waarin één rechter de gehele echtscheidingsprocedure behandelt.

Breed gedragen

Bij de totstandkoming van de plannen hebben Teeven en Van Rijn gesproken met ouders, kinderen, de Rechtspraak, advocatuur, gemeentes en VNG, hulpverleningsorganisaties, Jeugdzorg Nederland, de Raad voor de Kinderbescherming, de Inspectie Jeugdzorg, verschillende wetenschappers en de Kinderombudsman. Zij zijn deskundig op het gebied van problematische echtscheidingen en delen de zorgen van de bewindspersonen.

Vechtscheiding

Van een vechtscheiding wordt gesproken wanneer ouders niet meer in staat zijn om het belang van hun kinderen voorop te stellen. Het kind kan hierdoor in een loyaliteitsconflict komen en zelfs één van de ouders weinig tot niet meer zien. Dit verhoogt het risico op emotionele problemen bij kinderen, slechte(re) prestaties op school en vaker problemen bij het (later) zelf aangaan van relaties.

Documenten en publicaties

  • Kamerbrief over het plan om de positie van kinderen in een vechtscheiding te verbeteren

    Brief van minister Opstelten (VenJ) en staatssecretaris Van Rijn (VWS) aan de Tweede Kamer over het plan om de …

    Kamerstuk | 31-03-2014

  • Uitvoeringsplan Verbeteren situatie kinderen in een ‘vechtscheiding’

    Publicatie | 31-03-2014

‘Ophouden met eindeloos procederen bij scheidingen’ kies voor mediation!

‘Ophouden met eindeloos procederen bij scheidingen’

Het duurt veel te lang voordat er rekening wordt gehouden met de belangen van het kind bij scheidingen, vindt Kinderombudsman Marc Dullaert.

Dullaert wilt dat er veel vroeger gesignaleerd wordt dat er een vechtscheiding op handen is, en dan veel eerder ingrijpen.

Sessie verplicht
De Kinderombudsman legt uit hoe hij dat wil doen, zegt hij tegen RTL Nieuws: “We willen mediation verplicht gaan stellen; minimaal één sessie voor ouders die gaan scheiden als er minderjarige kinderen bij zijn. Kom je er naar maximaal drie sessies niet uit, dan kan een regierechter een curator aanstellen die opkomt voor de belangen van het kind. Om zo te voorkomen dat er eindeloos wordt geprocedeerd.”

lees verder: De Kinderombudsman heeft vandaag een adviesrapport gepresenteerd. Lees het rapport hier.
http://www.dekinderombudsman.nl/ul/cms/fck-uploaded/KOM003.2014Kinderombudsmanadviesrapportvechtscheidingen1.pdf