Voorkom een vechtscheiding, kinderen moeten beide ouders kunnen zien!

OUDERVERSTOTING: WAT ALS JE KIND JE NOOIT MEER WIL ZIEN?

Op haar 12de koos Amber ervoor om bij haar vader te wonen. Twee jaar lang verbrak ze alle contact met haar moeder: ‘Mijn vader hamerde er zó hard op dat mijn moeder slecht was dat ik het ging geloven. Ik ging mijn moeder haten.’ Het is een duidelijk geval van ouderverstoting, een term die weer druk over de tong gaat, sinds een rechter vorige week een 13-jarig meisje uit Veurne in een instelling plaatste omdat ze halsstarrig weigert haar vader te zien. Of die plaatsing de band tussen vader en dochter zal herstellen, valt nog af te wachten. Intussen duikt Humo in de emotionele ravage die ouderverstoting aanricht.

‘Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 6 maanden oud was,’ vertelt de nu 17-jarige Amber (*). ‘Tot mijn 12de heb ik bij mijn moeder gewoond. Nadien ben ik bij mijn vader en mijn stiefmoeder gaan wonen. Daar werd alleen maar kwaadgesproken over mijn moeder. Dat ze niet met me inzat, dat het haar alleen om geld te doen was, dat ze me niet eens miste. Als kind van 12 geloof je dat, als ze je het maar vaak genoeg vertellen. Ik verbrak alle contact met mijn moeder. Ik ging haar haten. Twee jaar lang zag of hoorde ik haar niet. Het waren twee ellendige jaren. Ik voelde dat ik iets miste. Dat ik háár miste. Na twee jaar wilde ik haar graag weer zien, maar ik was bang voor de reactie van mijn vader en mijn stiefmoeder. Ik durfde ook geen contact meer op te nemen omdat ik wist hoeveel pijn ik haar had gedaan. Ik lag heel erg met mezelf in de knoop. Ik had het gevoel dat ik mijn ouders allebei teleurstelde. Als ik de ene blij maakte, was de ander weer boos en verdrietig. Intussen zie ik mijn moeder weer, gelukkig maar. Het gaat beter dan ooit tussen ons. We praten niet over wat er allemaal gebeurd is, dat is te moeilijk. Maar ik weet zeker dat ik haar nooit meer wil verlaten.’

‘Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 6 maanden oud was,’ vertelt de nu 17-jarige Amber (*). ‘Tot mijn 12de heb ik bij mijn moeder gewoond. Nadien ben ik bij mijn vader en mijn stiefmoeder gaan wonen. Daar werd alleen maar kwaadgesproken over mijn moeder. Dat ze niet met me inzat, dat het haar alleen om geld te doen was, dat ze me niet eens miste. Als kind van 12 geloof je dat, als ze je het maar vaak genoeg vertellen. Ik verbrak alle contact met mijn moeder. Ik ging haar haten. Twee jaar lang zag of hoorde ik haar niet. Het waren twee ellendige jaren. Ik voelde dat ik iets miste. Dat ik háár miste. Na twee jaar wilde ik haar graag weer zien, maar ik was bang voor de reactie van mijn vader en mijn stiefmoeder. Ik durfde ook geen contact meer op te nemen omdat ik wist hoeveel pijn ik haar had gedaan. Ik lag heel erg met mezelf in de knoop. Ik had het gevoel dat ik mijn ouders allebei teleurstelde. Als ik de ene blij maakte, was de ander weer boos en verdrietig. Intussen zie ik mijn moeder weer, gelukkig maar. Het gaat beter dan ooit tussen ons. We praten niet over wat er allemaal gebeurd is, dat is te moeilijk. Maar ik weet zeker dat ik haar nooit meer wil verlaten.’

NAAR DE INSTELLING

Vorige woensdag werd de 13-jarige L. uit Veurne van school opgehaald door de politie. Ze brachten haar naar het observatiecentrum De Zandberg in Varsenare, waar ze zes maanden moet verblijven. De maatregel is het voorlopige dieptepunt in een lange juridische strijd tussen haar ouders. Sinds haar vader en moeder vier jaar geleden in een vechtscheiding verzeild raakten, weigert het meisje bij haar vader op bezoek te gaan. Een echte uitleg heeft ze daar niet voor: ze wil hem gewoon niet zien. Volgens de moeder van het meisje is de band tussen dochter en vader nooit hecht geweest. Volgens de vader is er meer aan de hand en wordt het meisje gemanipuleerd door haar moeder. Het meisje zélf probeerde de plaatsing tegen te houden met een emotionele brief aan de rechter, haar moeder organiseerde een protestmars, maar het meisje werd toch geplaatst. Het is heel uitzonderl

https://blendle.com/i/humo/ouderverstoting-wat-als-je-kind-je-nooit-meer-wil-zien/bnl-humo-20150303-31401_ouderverstoting_wat_als_je_kind_je_nooit_meer_wil_zien